1 و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت:
2 «تمامی جماعت بنی‌اسرائیل را خطاب كرده، به ایشان بگو: مقدس باشید، زیرا كه من یهوه خدای شما قدوس هستم.
3 هر یكی از شما مادر و پدر خود را احترام نماید و سَبَّت‌های مرا نگاه دارید، من یهوه خدای شما هستم.
4 به سوی بتها میل مكنید، و خدایان ریخته شده برای خود مسازید. من یهوه خدای شما هستم.
5 و چون ذبیحه سلامتی نزد خداوند بگذرانید، آن را بگذرانید تا مقبول شوید،
6 در روزی كه آن را ذبح نمایید. و در فردای آن روز خورده شود، و اگر چیزی از آن تا روز سوم بماند به آتش سوخته شود.
7 و اگر در روز سوم خورده شود، مكروه می‌باشد، مقبول نخواهد شد.
8 و هر كه آن را بخورد، متحمل گناه خود خواهد بود، زیرا چیز مقدس خداوند را بی‌حرمت كرده است، آن كس از قوم خود منقطع خواهد شد.
9 « و چون حاصل زمین خود را درو كنید، گوشه‌های مزرعه خود را تمام نكنید، و محصول خود را خوشه‌چینی مكنید.
10 و تاكستان خود را دانه‌چینی منما، و خوشه‌های ریخته شدۀ تاكستان خود را بر مچین، آنها را برای فقیر و غریب بگذار، من یهوه خدای شما هستم.
11 دزدی مكنید، و مكر منمایید، و با یكدیگر دروغ مگویید.
12 و به نام من قسم دروغ مخورید، كه نام خدای خود را بی‌حرمت نموده باشی، من یهوه هستم.
13 مال همسایه خود را غصب منما، و ستم مكن، و مزد مزدور نزد تو تا صبح نماند.
14 كر را لعنت مكن، و پیش روی كور سنگ لغزش مگذار، و از خدای خود بترس، من یهوه هستم.
15 در داوری بی‌انصافی مكن، و فقیر را طرفداری منما و بزرگ را محترم مدار، و دربارۀ همسایۀ خود به انصاف داوری بكن؛
16 « در میان قوم خود برای سخن‌چینی گردش مكن، و بر خون همسایه خود مایست. من یهوه هستم.
17 « برادر خود را در دل خود بغض منما، البته همسایۀ خود را تنبیه كن، و به سبب او متحمل گناه مباش.
18 از ابنای قوم خود انتقام مگیر، و كینه مورز، و همسایۀ خود را مثل خویشتن محبت نما. من یهوه هستم.
19 « فرایض مرا نگاه دارید. بهیمۀ خود را با غیر جنس آن به جماع وامدار؛ و مزرعه خود را به دو قسم تخم مكار؛ و رخت از دوقسم بافته شده در بر خود مكن.
20 « و مردی كه با زنی همبستر شود و آن زن كنیز و نامزد كسی باشد، اما فدیه نداده شده، و نه آزادی به او بخشیده، ایشان را سیاست باید كرد، لیكن كشته نشوند زیرا كه او آزاد نبود.
21 و مرد برای قربانی جرم خود قوچ قربانی جرم را نزد خداوند به در خیمه اجتماع بیاورد.
22 و كاهن برای وی به قوچ قربانی جرم نزد خداوند گناهش را كه كرده است كفاره خواهد كرد، و او از گناهی كه كرده است آمرزیده خواهد شد.
23 « و چون به آن زمین داخل شدید و هر قسم درخت را برای خوراك نشاندید، پس میوۀ آن را مثل نامختونی آن بشمارید، سه سال برای شما نامختون باشد؛ خورده نشود.
24 و در سال چهارم همۀ میوۀ آن برای تمجید خداوند مقدس خواهد بود.
25 و در سال پنجم میوۀ آن را بخورید تا محصول خود را برای شما زیاده كند. من یهوه خدای شما هستم.
26 هیچ چیز را با خون مخورید و تفأل مزنید و شگون مكنید.
27 گوشه‌های سر خود را متراشید، و گوشه‌های ریش خود را مچینید.
28 بدن خود را بجهت مرده مجروح مسازید، و هیچ نشان بر خود داغ مكنید. من یهوه هستم.
29 « دختر خود را بی‌عصمت مساز، و او را به فاحشگی وامدار، مبادا زمین مرتكب زنا شود و زمین پر از فجور گردد.
30 « سَبَّت‌های مرا نگاه دارید، و مكان مقدس مرا محترم دارید. من یهوه هستم.
31 « به اصحاب اجنه توجه مكنید، و از جادوگران پرسش منمایید، تا خود را به ایشان نجس سازید. من یهوه خدای شما هستم.
32 « در پیش ریش سفید برخیز، و روی مرد پیر را محترم دار، و از خدای خود بترس. من یهوه هستم.
33 « و چون غریبی با تو در زمین شما مأوا گزیند، او را میازارید.
34 غریبی كه در میان شما مأوا گزیند، مثل متوطن از شما باشد. و او را مثل‌خود محبت نما، زیرا كه شما در زمین مصر غریب بودید. من یهوه خدای شما هستم.
35 « در عدل هیچ بی‌انصافی مكنید، یعنی در پیمایش یا در وزن یا در پیمانه.
36 ترازوهای راست و سنگهای راست و ایفۀ راست و هین راست بدارید. من یهوه خدای شما هستم كه شما را از زمین مصر بیرون آوردم.
37 پس جمیع فرایض مرا و احكام مرا نگاه دارید و آنها را بجا آورید. من یهوه هستم.«
